Utspraak op Platt: /ɾuːtɡɔːn/
Verb
Sülven: rut·gahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­gahn
PPP:
rut­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah rut
du geihst rut
he/se/dat geiht rut
wi gaht rut
ji gaht rut
se gaht rut
Vergangen Tiet:
ik güng rut
du güngst rut
he/se/dat güng rut
wi güng­en rut
ji güng­en rut
se güng­en rut
Perfekt:
ik bün rut­gahn
du büst rut­gahn
he/se/dat is rut­gahn
wi sünd rut­gahn
ji sünd rut­gahn
se sünd rut­gahn
Kunjunktiv:
ik güng rut
du güngst rut
he/se/dat güng rut
wi güng­en rut
ji güng­en rut
se güng­en rut
Imperativ:
gah rut!
gaht rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + gahn