Utspraak op Platt: /uːtʃɛln̩/
Verb
Sülven: ut·schel·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Vadder hett mi utschellt, dat ik so laat na Huus kamen bün.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­schel­len
PPP:
ut­schell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell­t ut
wi schell­t ut
ji schell­t ut
se schell­t ut
Vergangen Tiet:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell ut
wi schel­len ut
ji schel­len ut
se schel­len ut
Perfekt:
ik heff ut­schell­t
du hest ut­schell­t
he/se/dat hett ut­schell­t
wi hebbt ut­schell­t
ji hebbt ut­schell­t
se hebbt ut­schell­t
Kunjunktiv:
ik schell ut
du schell­st ut
he/se/dat schell ut
wi schel­len ut
ji schel­len ut
se schel­len ut
Imperativ:
schell ut!
schell­t ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + schellen