Utspraak op Platt: /uːtkiːkn̩/
Verb
Sülven: ut·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He hett ut dat Finster utkeken un mi wenkt.
[3]
Opbowoortschatt
Bispelen:
De Haver kickt al ut.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­kie­ken
PPP:
ut­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek ut
du ki­ckst ut
he/se/dat ki­ckt ut
wi kiekt ut
ji kiekt ut
se kiekt ut
Vergangen Tiet:
ik keek ut
du keekst ut
he/se/dat keek ut
wi ke­ken ut
ji ke­ken ut
se ke­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­ke­ken
du hest ut­ke­ken
he/se/dat hett ut­ke­ken
wi hebbt ut­ke­ken
ji hebbt ut­ke­ken
se hebbt ut­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek ut
du keekst ut
he/se/dat keek ut
wi ke­ken ut
ji ke­ken ut
se ke­ken ut
Imperativ:
kiek ut!
kiekt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + kieken
Identische Wöör ››› utkieken ❔︎