Utspraak op Platt: /buːtn̩kant/
Substantiv
Sülven: Bu·ten·kant
Plural: Bu­ten­kan­ten f de Bu­ten­kant
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: buten + Kant
Identische Wöör ››› butenkant ❔︎