Utspraak op Platt: /hɛnbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: hen·brin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du mi na’n Bahnhoff henbringen?
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
inordnen
düütsch:
Bispelen:
Ik heff em al maal sehn, aver ik kann em narms henbringen.
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
hen­brin­gen
PPP:
hen­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring hen
du bringst hen
he/se/dat bringt hen
wi bringt hen
ji bringt hen
se bringt hen
Vergangen Tiet:
ik brö­ch hen
du bröch­st hen
he/se/dat brö­ch hen
wi brö­chen hen
ji brö­chen hen
se brö­chen hen
Perfekt:
ik heff hen­bröch­t
du hest hen­bröch­t
he/se/dat hett hen­bröch­t
wi hebbt hen­bröch­t
ji hebbt hen­bröch­t
se hebbt hen­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch hen
du bröch­st hen
he/se/dat brö­ch hen
wi brö­chen hen
ji brö­chen hen
se brö­chen hen
Imperativ:
bring hen!
bringt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + bringen