zelfstandig naamwoord
Afbreking: E·ter
Pluralis: E­ters m de E­ter
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
faken mit’n Ünnertoon, dat de Person anners nix deit as eten
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Eters hebbt wi noog.

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: eten + -er