werkwoord
Afbreking: kip·peln
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Duits:
[2]
geavanceerde woordenschat
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
kip­peln
voltooid deelwoord:
kip­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pelt
wi kip­pelt
ji kip­pelt
se kip­pelt
verleden:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pel
wi kip­peln
ji kip­peln
se kip­peln
voltooid:
ik heff kip­pelt
du hest kip­pelt
he/se/dat hett kip­pelt
wi hebbt kip­pelt
ji hebbt kip­pelt
se hebbt kip­pelt
conjunctief:
ik kip­pel
du kip­pelst
he/se/dat kip­pel
wi kip­peln
ji kip­peln
se kip­peln
imperatief:
kip­pel!
kip­pelt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: kippen