Aussprache op Platt: /nɔːbɾuːkn̩/
Verb
Silbentrennung: na·bru·ken
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
Beispiele:

Verbformen:

Infinitiv:
na­bru­ken
Partizip Perfekt:
na­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruukt na
wi bruukt na
ji bruukt na
se bruukt na
Imperfekt:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
Perfekt:
ik heff na­bruukt
du hest na­bruukt
he/se/dat hett na­bruukt
wi hebbt na­bruukt
ji hebbt na­bruukt
se hebbt na­bruukt
Konjunktiv:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
Imperativ:
bruuk na!
bruukt na!
Infinitiv:
na­bru­ken
Partizip Perfekt:
na­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik bruuk na
du brookst na
he/se/dat brookt na
wi bruukt na
ji bruukt na
se bruukt na
Imperfekt:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
Perfekt:
ik heff na­bruukt
du hest na­bruukt
he/se/dat hett na­bruukt
wi hebbt na­bruukt
ji hebbt na­bruukt
se hebbt na­bruukt
Konjunktiv:
ik bruuk na
du bruukst na
he/se/dat bruuk na
wi bru­ken na
ji bru­ken na
se bru­ken na
Imperativ:
bruuk na!
bruukt na!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: na + bruken