Utspraak op Platt: /afbɪn̩/
Verb
Sülven: af·bin·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat, wat anbunnen is, lösen
düütsch:
abbinden
nedderlandsch:
afdoen
engelsch:
untie
Bispelen:
As he avends na Huus kamen is, hett he sik toeerst den Slipps afbunnen.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
fast anbinnen un so afdrücken
düütsch:
abbinden
nedderlandsch:
afbinden

Verbformen:

Infinitiv:
af­bin­nen
PPP:
af­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik binn af
du binn­st af
he/se/dat binn­t af
wi binn­t af
ji binn­t af
se binn­t af
Vergangen Tiet:
ik bünn af
du bünn­st af
he/se/dat bünn af
wi bün­nen af
ji bün­nen af
se bün­nen af
Perfekt:
ik heff af­bun­nen
du hest af­bun­nen
he/se/dat hett af­bun­nen
wi hebbt af­bun­nen
ji hebbt af­bun­nen
se hebbt af­bun­nen
Kunjunktiv:
ik bünn af
du bünn­st af
he/se/dat bünn af
wi bün­nen af
ji bün­nen af
se bün­nen af
Imperativ:
binn af!
binn­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + binnen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.