Utspraak op Platt: /afɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: af·e·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest du al afeten? — Jo, ik mag nix mehr, ik bün satt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­e­ten
PPP:
af­e­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik eet af
du itt­st af
he/se/dat itt af
wi eet af
ji eet af
se eet af
Vergangen Tiet:
ik eet af
du eetst af
he/se/dat eet af
wi e­ten af
ji e­ten af
se e­ten af
Perfekt:
ik heff af­e­ten
du hest af­e­ten
he/se/dat hett af­e­ten
wi hebbt af­e­ten
ji hebbt af­e­ten
se hebbt af­e­ten
Kunjunktiv:
ik eet af
du eetst af
he/se/dat eet af
wi e­ten af
ji e­ten af
se e­ten af
Imperativ:
eet af!
eet af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + eten