Utspraak op Platt: /afmadəln/
Verb
Sülven: af·mad·deln
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
afmöhn
düütsch:
abmühen
abquälen
abmartern
abrackern
abschinden
Bispelen:
Wenn ik von de Arbeit na Huus kaam, denn bün ik jümmer ganz afmaddelt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­mad­deln
PPP:
af­mad­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mad­del af
du mad­delst af
he/se/dat mad­delt af
wi mad­delt af
ji mad­delt af
se mad­delt af
Vergangen Tiet:
ik mad­del af
du mad­delst af
he/se/dat mad­del af
wi mad­deln af
ji mad­deln af
se mad­deln af
Perfekt:
ik heff af­mad­delt
du hest af­mad­delt
he/se/dat hett af­mad­delt
wi hebbt af­mad­delt
ji hebbt af­mad­delt
se hebbt af­mad­delt
Kunjunktiv:
ik mad­del af
du mad­delst af
he/se/dat mad­del af
wi mad­deln af
ji mad­deln af
se mad­deln af
Imperativ:
mad­del af!
mad­delt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + maddeln

Dubbelwöör:

afmattern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.