Utspraak op Platt: /afstœɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: af·stö·ten
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­stö­ten
PPP:
af­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stööt af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stööt af
ji stööt af
se stööt af
Vergangen Tiet:
ik stööt af
du stöötst af
he/se/dat stööt af
wi stö­ten af
ji stö­ten af
se stö­ten af
Perfekt:
ik heff af­stött
du hest af­stött
he/se/dat hett af­stött
wi hebbt af­stött
ji hebbt af­stött
se hebbt af­stött
Kunjunktiv:
ik stööt af
du stöötst af
he/se/dat stööt af
wi stö­ten af
ji stö­ten af
se stö­ten af
Imperativ:
stööt af!
stööt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + stöten