Utspraak op Platt: /hɛntɛln̩/
Verb
Sülven: hen·tel·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
tellen un vör een henleggen
to’n Bispeel dat Geld bi’t Betahlen
düütsch:
hinzählen
Bispelen:
He hett mi teihn Euro in enkelte Münten hentellt.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­tel­len
PPP:
hen­tell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tell hen
du tell­st hen
he/se/dat tell­t hen
wi tell­t hen
ji tell­t hen
se tell­t hen
Vergangen Tiet:
ik tell hen
du tell­st hen
he/se/dat tell hen
wi tel­len hen
ji tel­len hen
se tel­len hen
Perfekt:
ik heff hen­tell­t
du hest hen­tell­t
he/se/dat hett hen­tell­t
wi hebbt hen­tell­t
ji hebbt hen­tell­t
se hebbt hen­tell­t
Kunjunktiv:
ik tell hen
du tell­st hen
he/se/dat tell hen
wi tel­len hen
ji tel­len hen
se tel­len hen
Imperativ:
tell hen!
tell­t hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + tellen

Tohoopsett Wöör:

hen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.