Utspraak op Platt: /ʏmfaln̩/
Verb
Sülven: üm·fal·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
ümkippen
düütsch:
umfallen
nedderlandsch:
omvallen
engelsch:
fall down
fall over
Bispelen:
De Katt is in’n Wiehnachtsboom sprungen un de Boom is ümfullen.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Tony Webster from Portland, Oregon, United States, CC BY 2.0

Verbformen:

Infinitiv:
üm­fal­len
PPP:
üm­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall üm
du fall­st üm
he/se/dat fall­t üm
wi fall­t üm
ji fall­t üm
se fall­t üm
Vergangen Tiet:
ik füll üm
du füll­st üm
he/se/dat füll üm
wi fül­len üm
ji fül­len üm
se fül­len üm
Perfekt:
ik bün üm­ful­len
du büst üm­ful­len
he/se/dat is üm­ful­len
wi sünd üm­ful­len
ji sünd üm­ful­len
se sünd üm­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll üm
du füll­st üm
he/se/dat füll üm
wi fül­len üm
ji fül­len üm
se fül­len üm
Imperativ:
fall üm!
fall­t üm!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
üm­fal­len
PPP:
üm­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall üm
du fall­st üm
he/se/dat fall­t üm
wi fall­t üm
ji fall­t üm
se fall­t üm
Vergangen Tiet:
ik full üm
du full­st üm
he/se/dat full üm
wi ful­len üm
ji ful­len üm
se ful­len üm
Perfekt:
ik bün üm­fal­len
du büst üm­fal­len
he/se/dat is üm­fal­len
wi sünd üm­fal­len
ji sünd üm­fal­len
se sünd üm­fal­len
Kunjunktiv:
ik full üm
du full­st üm
he/se/dat full üm
wi ful­len üm
ji ful­len üm
se ful­len üm
Imperativ:
fall üm!
fall­t üm!
Prüßisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + fallen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.