Utspraak op Platt: /klapɐn/
Verb
Sülven: klap·pern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
jümmer wedder den Luut klapp maken
düütsch:
klappern
nedderlandsch:
klapperen
engelsch:
rattle
clank
Bispelen:
Ik heff mit de Tähn klappert, so koolt weer mi.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Zoologie
plattdüütsch:
mit de Tähn Töön tügen (von’n Eebeer)
düütsch:
klappern

Verbformen:

Infinitiv:
klap­pern
PPP:
klap­pert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klap­per
du klap­perst
he/se/dat klap­pert
wi klap­pert
ji klap­pert
se klap­pert
Vergangen Tiet:
ik klap­per
du klap­perst
he/se/dat klap­per
wi klap­pern
ji klap­pern
se klap­pern
Perfekt:
ik heff klap­pert
du hest klap­pert
he/se/dat hett klap­pert
wi hebbt klap­pert
ji hebbt klap­pert
se hebbt klap­pert
Kunjunktiv:
ik klap­per
du klap­perst
he/se/dat klap­per
wi klap­pern
ji klap­pern
se klap­pern
Imperativ:
klap­per!
klap­pert!

Etymologie:

Woort afleidt von: klappen

Tohoopsett Wöör:

afklappern klapperig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.