Utspraak op Platt: /tɔu̯hɔˑu̯pbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: to·hoop·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
to­hoop­bre­ken
PPP:
to­hoop­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek tohoop
du bri­ckst tohoop
he/se/dat bri­ckt tohoop
wi breekt tohoop
ji breekt tohoop
se breekt tohoop
Vergangen Tiet:
ik bröök tohoop
du bröökst tohoop
he/se/dat bröök tohoop
wi brö­ken tohoop
ji brö­ken tohoop
se brö­ken tohoop
Perfekt:
ik bün to­hoop­bra­ken
du büst to­hoop­bra­ken
he/se/dat is to­hoop­bra­ken
wi sünd to­hoop­bra­ken
ji sünd to­hoop­bra­ken
se sünd to­hoop­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök tohoop
du bröökst tohoop
he/se/dat bröök tohoop
wi brö­ken tohoop
ji brö­ken tohoop
se brö­ken tohoop
Imperativ:
breek tohoop!
breekt tohoop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: tohoop + breken