Utspraak op Platt: /biːkɔːm̩/
Verb
Sülven: bi·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Woveel sünd dat? 10? — Nee, 12, dor sünd noch welk bikamen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
He keem jümmer dichter bi.
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
bi­ka­men
PPP:
bi­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam bi
du kumm­st bi
he/se/dat kumm­t bi
wi kaamt bi
ji kaamt bi
se kaamt bi
Vergangen Tiet:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Perfekt:
ik bün bi­ka­men
du büst bi­ka­men
he/se/dat is bi­ka­men
wi sünd bi­ka­men
ji sünd bi­ka­men
se sünd bi­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Imperativ:
kaam bi!
kaamt bi!
Infinitiv:
bi­ka­men
PPP:
bi­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm bi
du kumm­st bi
he/se/dat kumm­t bi
wi kaamt bi
ji kaamt bi
se kaamt bi
Vergangen Tiet:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Perfekt:
ik bün bi­ka­men
du büst bi­ka­men
he/se/dat is bi­ka­men
wi sünd bi­ka­men
ji sünd bi­ka­men
se sünd bi­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Imperativ:
kumm bi!
kaamt bi!
Infinitiv:
bi­ka­men
PPP:
bi­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam bi
du kümm­st bi
he/se/dat kümm­t bi
wi kaamt bi
ji kaamt bi
se kaamt bi
Vergangen Tiet:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Perfekt:
ik bün bi­ka­men
du büst bi­ka­men
he/se/dat is bi­ka­men
wi sünd bi­ka­men
ji sünd bi­ka­men
se sünd bi­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem bi
du keemst bi
he/se/dat keem bi
wi ke­men bi
ji ke­men bi
se ke­men bi
Imperativ:
kaam bi!
kaamt bi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bi + kamen