Utspraak op Platt: /biːfaln̩/
Verb
Sülven: bi·fal·len
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
infallen
düütsch:
einfallen
auf etwas kommen
erinnerlich werden
engelsch:
remember
as in I just remembered that
Bispelen:
Mi is jüst bifullen, dat ik noch en Termin heff! Ik mutt weg.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
tostimmen
düütsch:
beifallen
zustimmen
nedderlandsch:
bijvallen
engelsch:
concur
agree with
Bispelen:
Korl weer gegen mi un Harm is em denn ok noch bifullen.

Verbformen:

Infinitiv:
bi­fal­len
PPP:
bi­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall bi
du fall­st bi
he/se/dat fall­t bi
wi fall­t bi
ji fall­t bi
se fall­t bi
Vergangen Tiet:
ik füll bi
du füll­st bi
he/se/dat füll bi
wi fül­len bi
ji fül­len bi
se fül­len bi
Perfekt:
ik bün bi­ful­len
du büst bi­ful­len
he/se/dat is bi­ful­len
wi sünd bi­ful­len
ji sünd bi­ful­len
se sünd bi­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll bi
du füll­st bi
he/se/dat füll bi
wi fül­len bi
ji fül­len bi
se fül­len bi
Imperativ:
fall bi!
fall­t bi!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
bi­fal­len
PPP:
bi­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall bi
du fall­st bi
he/se/dat fall­t bi
wi fall­t bi
ji fall­t bi
se fall­t bi
Vergangen Tiet:
ik full bi
du full­st bi
he/se/dat full bi
wi ful­len bi
ji ful­len bi
se ful­len bi
Perfekt:
ik bün bi­fal­len
du büst bi­fal­len
he/se/dat is bi­fal­len
wi sünd bi­fal­len
ji sünd bi­fal­len
se sünd bi­fal­len
Kunjunktiv:
ik full bi
du full­st bi
he/se/dat full bi
wi ful­len bi
ji ful­len bi
se ful­len bi
Imperativ:
fall bi!
fall­t bi!
Prüßisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: bi + fallen

Tohoopsett Wöör:

bi
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.