Utspraak op Platt: /bəsviːməlt/
Adjektiv
Sülven: be·swie·melt
beswiemelter beswiemeltst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik föhl mi ganz beswiemelt, wenn ik de Kant dalkiek
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
lit
Bispelen:

Etymologie:

Woort afleidt von: beswiemeln