Utspraak op Platt: /affɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: af·fe·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat von wat raf fegen
düütsch:
abfegen
nedderlandsch:
afvegen
engelsch:
sweep
Bispelen:
Feeg man ees den Disch af.
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
utneihn
düütsch:
fortlaufen
weglaufen
nedderlandsch:
weglopen
weghollen
engelsch:
run away
run off
Bispelen:
As he den groten Hund seeg, is he affeegt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­fe­gen
PPP:
af­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik feeg af
du feegst af
he/se/dat feegt af
wi feegt af
ji feegt af
se feegt af
Vergangen Tiet:
ik feeg af
du feegst af
he/se/dat feeg af
wi fe­gen af
ji fe­gen af
se fe­gen af
Perfekt:
ik heff af­feegt
du hest af­feegt
he/se/dat hett af­feegt
wi hebbt af­feegt
ji hebbt af­feegt
se hebbt af­feegt
Kunjunktiv:
ik feeg af
du feegst af
he/se/dat feeg af
wi fe­gen af
ji fe­gen af
se fe­gen af
Imperativ:
feeg af!
feegt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + fegen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.