Utspraak op Platt: /uːtspɛːln̩/
Verb
Sülven: ut·spe·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett Klever utspeelt.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
Bi’t Knobeln warrt Aal utspeelt.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
sien Mööglichkeiten verleren
düütsch:
Bispelen:
He hett utspeelt!

Verbformen:

Infinitiv:
ut­spe­len
PPP:
ut­speelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik speel ut
du speelst ut
he/se/dat speelt ut
wi speelt ut
ji speelt ut
se speelt ut
Vergangen Tiet:
ik speel ut
du speelst ut
he/se/dat speel ut
wi spe­len ut
ji spe­len ut
se spe­len ut
Perfekt:
ik heff ut­speelt
du hest ut­speelt
he/se/dat hett ut­speelt
wi hebbt ut­speelt
ji hebbt ut­speelt
se hebbt ut­speelt
Kunjunktiv:
ik speel ut
du speelst ut
he/se/dat speel ut
wi spe­len ut
ji spe­len ut
se spe­len ut
Imperativ:
speel ut!
speelt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + spelen