Utspraak op Platt: /anfɪn̩/
Verb
Sülven: an·fin·nen
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­fin­nen
PPP:
an­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik finn an
du finn­st an
he/se/dat finn­t an
wi finn­t an
ji finn­t an
se finn­t an
Vergangen Tiet:
ik fünn an
du fünn­st an
he/se/dat fünn an
wi fün­nen an
ji fün­nen an
se fün­nen an
Perfekt:
ik heff an­fun­nen
du hest an­fun­nen
he/se/dat hett an­fun­nen
wi hebbt an­fun­nen
ji hebbt an­fun­nen
se hebbt an­fun­nen
Kunjunktiv:
ik fünn an
du fünn­st an
he/se/dat fünn an
wi fün­nen an
ji fün­nen an
se fün­nen an
Imperativ:
finn an!
finn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + finnen