Utspraak op Platt: /afvɛsəln/
Verb
Sülven: af·wes·seln
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­wes­seln
PPP:
af­wes­selt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wes­sel af
du wes­selst af
he/se/dat wes­selt af
wi wes­selt af
ji wes­selt af
se wes­selt af
Vergangen Tiet:
ik wes­sel af
du wes­selst af
he/se/dat wes­sel af
wi wes­seln af
ji wes­seln af
se wes­seln af
Perfekt:
ik heff af­wes­selt
du hest af­wes­selt
he/se/dat hett af­wes­selt
wi hebbt af­wes­selt
ji hebbt af­wes­selt
se hebbt af­wes­selt
Kunjunktiv:
ik wes­sel af
du wes­selst af
he/se/dat wes­sel af
wi wes­seln af
ji wes­seln af
se wes­seln af
Imperativ:
wes­sel af!
wes­selt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + wesseln