Utspraak op Platt: /ɔplɪkn̩/
Verb
Sülven: op·li·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Licken opnehmen
düütsch:
auflecken
nedderlandsch:
oplikken
engelsch:
lick up
Bispelen:
Wenn ik in de Köök wat an de Eer klackern laat, dat kann ik goornich so gau wegmaken, denn hett de Hund dat al oplickt.

Verbformen:

Infinitiv:
op­li­cken
PPP:
op­li­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lick op
du li­ckst op
he/se/dat li­ckt op
wi li­ckt op
ji li­ckt op
se li­ckt op
Vergangen Tiet:
ik lick op
du li­ckst op
he/se/dat lick op
wi li­cken op
ji li­cken op
se li­cken op
Perfekt:
ik heff op­li­ckt
du hest op­li­ckt
he/se/dat hett op­li­ckt
wi hebbt op­li­ckt
ji hebbt op­li­ckt
se hebbt op­li­ckt
Kunjunktiv:
ik lick op
du li­ckst op
he/se/dat lick op
wi li­cken op
ji li­cken op
se li­cken op
Imperativ:
lick op!
li­ckt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + licken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.