Utspraak op Platt: /uːtɾʊln̩/
Verb
Sülven: ut·rul·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Deeg mutt goot utrullt warrn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­rul­len
PPP:
ut­rull­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rull ut
du rull­st ut
he/se/dat rull­t ut
wi rull­t ut
ji rull­t ut
se rull­t ut
Vergangen Tiet:
ik rull ut
du rull­st ut
he/se/dat rull ut
wi rul­len ut
ji rul­len ut
se rul­len ut
Perfekt:
ik heff ut­rull­t
du hest ut­rull­t
he/se/dat hett ut­rull­t
wi hebbt ut­rull­t
ji hebbt ut­rull­t
se hebbt ut­rull­t
Kunjunktiv:
ik rull ut
du rull­st ut
he/se/dat rull ut
wi rul­len ut
ji rul­len ut
se rul­len ut
Imperativ:
rull ut!
rull­t ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + rullen