kottluftig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /kɔtlʊftɪç/

Adjektiv

Sülven: kott·luf·tig

kortluftiger kortluftigst

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

von een, den dat swoor fallt, Luft to kriegen

düütsch:

kurzatmig

Bispelen:

Ik mutt mi eerst verpuusten. Ik bün en beten kottluftig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kott + Luft + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.