Utspraak op Platt: /føː͡ɐstɔːn/
Verb
Sülven: vör·stahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­stahn
PPP:
vör­stahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stah vör
du steihst vör
he/se/dat steiht vör
wi staht vör
ji staht vör
se staht vör
Vergangen Tiet:
ik stünn vör
du stünn­st vör
he/se/dat stünn vör
wi stün­nen vör
ji stün­nen vör
se stün­nen vör
Perfekt:
ik heff vör­stahn
du hest vör­stahn
he/se/dat hett vör­stahn
wi hebbt vör­stahn
ji hebbt vör­stahn
se hebbt vör­stahn
Kunjunktiv:
ik stünn vör
du stünn­st vör
he/se/dat stünn vör
wi stün­nen vör
ji stün­nen vör
se stün­nen vör
Imperativ:
stah vör!
staht vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + stahn