Utspraak op Platt: /vɛçvaɪ̯n/
Verb
Sülven: weg·weihn
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör’n Wind von sien Oort wegnahmen warrn
düütsch:
wegwehen
fortwehen
nedderlandsch:
wegwaaien
engelsch:
blow away
Bispelen:
De Zedel, wat ik inkopen wull, is mi op’n Parkplatz wegweiht.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik von wat weg bewegen
von’n Wind
düütsch:
wegwehen
nedderlandsch:
wegwaaien
engelsch:
blow away
Bispelen:
De Wind weiht von de Küst weg.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­weihn
PPP:
weg­weiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik weih weg
du weihst weg
he/se/dat weiht weg
wi weiht weg
ji weiht weg
se weiht weg
Vergangen Tiet:
ik weih weg
du weihst weg
he/se/dat weih weg
wi weihn weg
ji weihn weg
se weihn weg
Perfekt:
ik heff weg­weiht
du hest weg­weiht
he/se/dat hett weg­weiht
wi hebbt weg­weiht
ji hebbt weg­weiht
se hebbt weg­weiht
Kunjunktiv:
ik weih weg
du weihst weg
he/se/dat weih weg
wi weihn weg
ji weihn weg
se weihn weg
Imperativ:
weih weg!
weiht weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + weihn

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.