Utspraak op Platt: /afpɾøːy̯m̩/
Verb
Sülven: af·prö·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Dröff ik maal afpröven?

Verbformen:

Infinitiv:
af­prö­ven
PPP:
af­pröövt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik prööv af
du pröövst af
he/se/dat pröövt af
wi pröövt af
ji pröövt af
se pröövt af
Vergangen Tiet:
ik prööv af
du pröövst af
he/se/dat prööv af
wi prö­ven af
ji prö­ven af
se prö­ven af
Perfekt:
ik heff af­pröövt
du hest af­pröövt
he/se/dat hett af­pröövt
wi hebbt af­pröövt
ji hebbt af­pröövt
se hebbt af­pröövt
Kunjunktiv:
ik prööv af
du pröövst af
he/se/dat prööv af
wi prö­ven af
ji prö­ven af
se prö­ven af
Imperativ:
prööv af!
pröövt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + pröven