Utspraak op Platt: /afʃʏfəln/
Verb
Sülven: af·schüf·feln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schüf­feln
PPP:
af­schüf­felt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schüf­fel af
du schüf­felst af
he/se/dat schüf­felt af
wi schüf­felt af
ji schüf­felt af
se schüf­felt af
Vergangen Tiet:
ik schüf­fel af
du schüf­felst af
he/se/dat schüf­fel af
wi schüf­feln af
ji schüf­feln af
se schüf­feln af
Perfekt:
ik heff af­schüf­felt
du hest af­schüf­felt
he/se/dat hett af­schüf­felt
wi hebbt af­schüf­felt
ji hebbt af­schüf­felt
se hebbt af­schüf­felt
Kunjunktiv:
ik schüf­fel af
du schüf­felst af
he/se/dat schüf­fel af
wi schüf­feln af
ji schüf­feln af
se schüf­feln af
Imperativ:
schüf­fel af!
schüf­felt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schüffeln