Utspraak op Platt: /aflɔːdn̩/
Verb
Sülven: af·la·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
von en Laadfläch dalhalen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­la­den
PPP:
af­laadt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laadt af
wi laadt af
ji laadt af
se laadt af
Vergangen Tiet:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laad af
wi la­den af
ji la­den af
se la­den af
Perfekt:
ik heff af­laadt
du hest af­laadt
he/se/dat hett af­laadt
wi hebbt af­laadt
ji hebbt af­laadt
se hebbt af­laadt
Kunjunktiv:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laad af
wi la­den af
ji la­den af
se la­den af
Imperativ:
laad af!
laadt af!
Infinitiv:
af­la­den
PPP:
af­la­den
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laadt af
wi laadt af
ji laadt af
se laadt af
Vergangen Tiet:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laad af
wi la­den af
ji la­den af
se la­den af
Perfekt:
ik heff af­la­den
du hest af­la­den
he/se/dat hett af­la­den
wi hebbt af­la­den
ji hebbt af­la­den
se hebbt af­la­den
Kunjunktiv:
ik laad af
du laadst af
he/se/dat laad af
wi la­den af
ji la­den af
se la­den af
Imperativ:
laad af!
laadt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + laden