Utspraak op Platt: /afʃuːln̩/
Verb
Sülven: af·schu·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von en Oort, wo man ween schall, weggahn
düütsch:
sich wegschleichen
sich fortschleichen
heimlich weggehen

Verbformen:

Infinitiv:
af­schu­len
PPP:
af­schuult
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schuul af
du schuulst af
he/se/dat schuult af
wi schuult af
ji schuult af
se schuult af
Vergangen Tiet:
ik schuul af
du schuulst af
he/se/dat schuul af
wi schu­len af
ji schu­len af
se schu­len af
Perfekt:
ik heff af­schuult
du hest af­schuult
he/se/dat hett af­schuult
wi hebbt af­schuult
ji hebbt af­schuult
se hebbt af­schuult
Kunjunktiv:
ik schuul af
du schuulst af
he/se/dat schuul af
wi schu­len af
ji schu­len af
se schu­len af
Imperativ:
schuul af!
schuult af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schulen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.