Utspraak op Platt: /anbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: an·bre·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anfangen to ween
düütsch:
anbrechen
Bispelen:
De Dag brickt an.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anfangen to verbruken
düütsch:
anbrechen
Bispelen:
Ik müss nu dat spoorte Geld op mien Spoorbook anbreken.
Ik heff en Buddel Wien anbraken.

Verbformen:

Infinitiv:
an­bre­ken
PPP:
an­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek an
du bri­ckst an
he/se/dat bri­ckt an
wi breekt an
ji breekt an
se breekt an
Vergangen Tiet:
ik bröök an
du bröökst an
he/se/dat bröök an
wi brö­ken an
ji brö­ken an
se brö­ken an
Perfekt:
ik heff an­bra­ken
du hest an­bra­ken
he/se/dat hett an­bra­ken
wi hebbt an­bra­ken
ji hebbt an­bra­ken
se hebbt an­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök an
du bröökst an
he/se/dat bröök an
wi brö­ken an
ji brö­ken an
se brö­ken an
Imperativ:
breek an!
breekt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + breken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.