Utspraak op Platt: /vɛçfɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: weg·fe·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Feegst du dien Dreck ok wedder weg?
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Wind hett den Nevel wegfeegt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­fe­gen
PPP:
weg­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik feeg weg
du feegst weg
he/se/dat feegt weg
wi feegt weg
ji feegt weg
se feegt weg
Vergangen Tiet:
ik feeg weg
du feegst weg
he/se/dat feeg weg
wi fe­gen weg
ji fe­gen weg
se fe­gen weg
Perfekt:
ik heff weg­feegt
du hest weg­feegt
he/se/dat hett weg­feegt
wi hebbt weg­feegt
ji hebbt weg­feegt
se hebbt weg­feegt
Kunjunktiv:
ik feeg weg
du feegst weg
he/se/dat feeg weg
wi fe­gen weg
ji fe­gen weg
se fe­gen weg
Imperativ:
feeg weg!
feegt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + fegen