Utspraak op Platt: /vɛçtɾʏnəln/
Verb
Sülven: weg·trün·neln
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Stell de Buddel man hen, anners trünnelt de noch weg.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­trün­neln
PPP:
weg­trün­nelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik trün­nel weg
du trün­nelst weg
he/se/dat trün­nelt weg
wi trün­nelt weg
ji trün­nelt weg
se trün­nelt weg
Vergangen Tiet:
ik trün­nel weg
du trün­nelst weg
he/se/dat trün­nel weg
wi trün­neln weg
ji trün­neln weg
se trün­neln weg
Perfekt:
ik bün weg­trün­nelt
du büst weg­trün­nelt
he/se/dat is weg­trün­nelt
wi sünd weg­trün­nelt
ji sünd weg­trün­nelt
se sünd weg­trün­nelt
Kunjunktiv:
ik trün­nel weg
du trün­nelst weg
he/se/dat trün­nel weg
wi trün­neln weg
ji trün­neln weg
se trün­neln weg
Imperativ:
trün­nel weg!
trün­nelt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + trünneln