Utspraak op Platt: /snʊkɐn/
Verb
Sülven: snu·ckern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wenen
düütsch:
weinen
schluchzen
nedderlandsch:
snikken
engelsch:
sob
Bispelen:
He hett anfungen, ganz elennig to snuckern.

Verbformen:

Infinitiv:
snu­ckern
PPP:
snu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snu­cker
du snu­ckerst
he/se/dat snu­ckert
wi snu­ckert
ji snu­ckert
se snu­ckert
Vergangen Tiet:
ik snu­cker
du snu­ckerst
he/se/dat snu­cker
wi snu­ckern
ji snu­ckern
se snu­ckern
Perfekt:
ik heff snu­ckert
du hest snu­ckert
he/se/dat hett snu­ckert
wi hebbt snu­ckert
ji hebbt snu­ckert
se hebbt snu­ckert
Kunjunktiv:
ik snu­cker
du snu­ckerst
he/se/dat snu­cker
wi snu­ckern
ji snu­ckern
se snu­ckern
Imperativ:
snu­cker!
snu­ckert!

Etymologie:

Woort afleidt von: snucken

Tohoopsett Wöör:

Gesnucker

Dubbelwöör:

snucken snücken
Riemwöör
Identische Wöör ››› snückern ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.