Utspraak op Platt: /snʊkn̩/
Verb
Sülven: snu·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wenen
düütsch:
weinen
schluchzen
nedderlandsch:
snikken
engelsch:
sob
Bispelen:
He hett anfungen, ganz elennig to snucken.

Verbformen:

Infinitiv:
snu­cken
PPP:
snu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snuck
du snu­ckst
he/se/dat snu­ckt
wi snu­ckt
ji snu­ckt
se snu­ckt
Vergangen Tiet:
ik snuck
du snu­ckst
he/se/dat snuck
wi snu­cken
ji snu­cken
se snu­cken
Perfekt:
ik heff snu­ckt
du hest snu­ckt
he/se/dat hett snu­ckt
wi hebbt snu­ckt
ji hebbt snu­ckt
se hebbt snu­ckt
Kunjunktiv:
ik snuck
du snu­ckst
he/se/dat snuck
wi snu­cken
ji snu­cken
se snu­cken
Imperativ:
snuck!
snu­ckt!

Tohoopsett Wöör:

snuckern

Dubbelwöör:

snücken snuckern
Riemwöör
Identische Wöör ››› snücken ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.