Utspraak op Platt: /fəɾdɛfɛndɛːɾən/
Verb
Sülven: ver·def·fen·de·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik wehren gegen en Angreep
düütsch:
verteidigen
nedderlandsch:
verdedigen
engelsch:
defend
Bispelen:
2002 hett Peter Struck seggt, dat Düütschland ok an’n Hindukusch verdeffendeert warrt. Disse Satz is nich mehr wedder vergeten worrn.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik mit Wöör wehren
düütsch:
sich rechtfertigen
sich entschuldigen
nedderlandsch:
rechtvaardigen
justificeren
engelsch:
justify
vindicate
Bispelen:
He hett sik verdeffendeert un allerhand Utflüchten hatt, worüm he keen Schuld harr.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­def­fen­de­ren
PPP:
ver­def­fen­deert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­def­fen­deer
du ver­def­fen­deerst
he/se/dat ver­def­fen­deert
wi ver­def­fen­deert
ji ver­def­fen­deert
se ver­def­fen­deert
Vergangen Tiet:
ik ver­def­fen­deer
du ver­def­fen­deerst
he/se/dat ver­def­fen­deer
wi ver­def­fen­de­ren
ji ver­def­fen­de­ren
se ver­def­fen­de­ren
Perfekt:
ik heff ver­def­fen­deert
du hest ver­def­fen­deert
he/se/dat hett ver­def­fen­deert
wi hebbt ver­def­fen­deert
ji hebbt ver­def­fen­deert
se hebbt ver­def­fen­deert
Kunjunktiv:
ik ver­def­fen­deer
du ver­def­fen­deerst
he/se/dat ver­def­fen­deer
wi ver­def­fen­de­ren
ji ver­def­fen­de­ren
se ver­def­fen­de­ren
Imperativ:
ver­def­fen­deer!
ver­def­fen­deert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + deffenderen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.