Utspraak op Platt: /anstɛln̩/
Verb
Sülven: an·stel·len
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
act
Bispelen:
Stell di doch nich so an!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff em anstellt, dat he mi mit’n Popeerkraam helpt.
[3]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Stell de Ledder man dor an de Wand an.
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[5]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat hest du nu al wedder anstellt, du Lümmel!?!
[6]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett mi en Peerd anstellt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­stel­len
PPP:
an­stell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stell an
du stell­st an
he/se/dat stell­t an
wi stell­t an
ji stell­t an
se stell­t an
Vergangen Tiet:
ik stell an
du stell­st an
he/se/dat stell an
wi stel­len an
ji stel­len an
se stel­len an
Perfekt:
ik heff an­stell­t
du hest an­stell­t
he/se/dat hett an­stell­t
wi hebbt an­stell­t
ji hebbt an­stell­t
se hebbt an­stell­t
Kunjunktiv:
ik stell an
du stell­st an
he/se/dat stell an
wi stel­len an
ji stel­len an
se stel­len an
Imperativ:
stell an!
stell­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + stellen