Utspraak op Platt: /uːtʃɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: ut·sche·ten
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­sche­ten
PPP:
ut­scha­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik scheet ut
du schütt­st ut
he/se/dat schütt ut
wi scheet ut
ji scheet ut
se scheet ut
Vergangen Tiet:
ik schööt ut
du schöötst ut
he/se/dat schööt ut
wi schö­ten ut
ji schö­ten ut
se schö­ten ut
Perfekt:
ik heff ut­scha­ten
du hest ut­scha­ten
he/se/dat hett ut­scha­ten
wi hebbt ut­scha­ten
ji hebbt ut­scha­ten
se hebbt ut­scha­ten
Kunjunktiv:
ik schööt ut
du schöötst ut
he/se/dat schööt ut
wi schö­ten ut
ji schö­ten ut
se schö­ten ut
Imperativ:
scheet ut!
scheet ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + scheten