plattdüütsch:
herstammen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
plattdüütsch:
düütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Seggwiesen un Utdrück:
Verbformen:
Infinitiv:
wegkamen
PPP:
wegkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam weg
du kummst weg
he/se/dat kummt weg
wi kaamt weg
ji kaamt weg
se kaamt weg
Vergangen Tiet:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Perfekt:
ik bün wegkamen
du büst wegkamen
he/se/dat is wegkamen
wi sünd wegkamen
ji sünd wegkamen
se sünd wegkamen
Kunjunktiv:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Imperativ:
kaam weg!
kaamt weg!
Infinitiv:
wegkamen
PPP:
wegkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm weg
du kummst weg
he/se/dat kummt weg
wi kaamt weg
ji kaamt weg
se kaamt weg
Vergangen Tiet:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Perfekt:
ik bün wegkamen
du büst wegkamen
he/se/dat is wegkamen
wi sünd wegkamen
ji sünd wegkamen
se sünd wegkamen
Kunjunktiv:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Imperativ:
kumm weg!
kaamt weg!
Infinitiv:
wegkamen
PPP:
wegkamen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam weg
du kümmst weg
he/se/dat kümmt weg
wi kaamt weg
ji kaamt weg
se kaamt weg
Vergangen Tiet:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Perfekt:
ik bün wegkamen
du büst wegkamen
he/se/dat is wegkamen
wi sünd wegkamen
ji sünd wegkamen
se sünd wegkamen
Kunjunktiv:
ik keem weg
du keemst weg
he/se/dat keem weg
wi kemen weg
ji kemen weg
se kemen weg
Imperativ:
kaam weg!
kaamt weg!