Utspraak op Platt: /affɪn̩/
Verb
Sülven: af·fin·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
den Wedderstand opgeven un mit wat leven, ok wenn een dat stöört
düütsch:
sich abfinden
nedderlandsch:
zich neerleggen bij
engelsch:
accept something
come to terms with something
resign oneself to something
Bispelen:
Dor heff ik mi nu mit affunnen.

Verbformen:

Infinitiv:
af­fin­nen
PPP:
af­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik finn af
du finn­st af
he/se/dat finn­t af
wi finn­t af
ji finn­t af
se finn­t af
Vergangen Tiet:
ik fünn af
du fünn­st af
he/se/dat fünn af
wi fün­nen af
ji fün­nen af
se fün­nen af
Perfekt:
ik heff af­fun­nen
du hest af­fun­nen
he/se/dat hett af­fun­nen
wi hebbt af­fun­nen
ji hebbt af­fun­nen
se hebbt af­fun­nen
Kunjunktiv:
ik fünn af
du fünn­st af
he/se/dat fünn af
wi fün­nen af
ji fün­nen af
se fün­nen af
Imperativ:
finn af!
finn­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + finnen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.