Utspraak op Platt: /ɔpɡɛːm̩/
Verb
Sülven: op·ge·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du mi en beten Supp opgeven?
[3]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Se seed, dat ik de Drinkeree opgeven schull.

Verbformen:

Infinitiv:
op­ge­ven
PPP:
op­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik geev op
du giff­st op
he/se/dat giff­t op
wi geevt op
ji geevt op
se geevt op
Vergangen Tiet:
ik gaff op
du gaff­st op
he/se/dat gaff op
wi gaf­fen op
ji gaf­fen op
se gaf­fen op
Perfekt:
ik heff op­ge­ven
du hest op­ge­ven
he/se/dat hett op­ge­ven
wi hebbt op­ge­ven
ji hebbt op­ge­ven
se hebbt op­ge­ven
Kunjunktiv:
ik gaff op
du gaff­st op
he/se/dat gaff op
wi gaf­fen op
ji gaf­fen op
se gaf­fen op
Imperativ:
geev op!
geevt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + geven