Utspraak op Platt: /øːvɐtyːɡn̩/
Verb
Sülven: ö·ver·tü·gen
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kunn em dor von övertügen, na’n Dokter to gahn.
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­tü­gen
PPP:
ö­ver­tüügt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ö­ver­tüüg
du ö­ver­tüügst
he/se/dat ö­ver­tüügt
wi ö­ver­tüügt
ji ö­ver­tüügt
se ö­ver­tüügt
Vergangen Tiet:
ik ö­ver­tüüg
du ö­ver­tüügst
he/se/dat ö­ver­tüüg
wi ö­ver­tü­gen
ji ö­ver­tü­gen
se ö­ver­tü­gen
Perfekt:
ik heff ö­ver­tüügt
du hest ö­ver­tüügt
he/se/dat hett ö­ver­tüügt
wi hebbt ö­ver­tüügt
ji hebbt ö­ver­tüügt
se hebbt ö­ver­tüügt
Kunjunktiv:
ik ö­ver­tüüg
du ö­ver­tüügst
he/se/dat ö­ver­tüüg
wi ö­ver­tü­gen
ji ö­ver­tü­gen
se ö­ver­tü­gen
Imperativ:
ö­ver­tüüg!
ö­ver­tüügt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + tügen