Utspraak op Platt: /aftɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: af·te·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wi hebbt den Platz för dat Huus aftekent.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Se hett dat Bild an de Wand aftekent.

Verbformen:

Infinitiv:
af­te­ken
PPP:
af­te­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik te­ken af
du te­kenst af
he/se/dat te­kent af
wi te­kent af
ji te­kent af
se te­kent af
Vergangen Tiet:
ik te­ken af
du te­kenst af
he/se/dat te­ken af
wi te­ken af
ji te­ken af
se te­ken af
Perfekt:
ik heff af­te­kent
du hest af­te­kent
he/se/dat hett af­te­kent
wi hebbt af­te­kent
ji hebbt af­te­kent
se hebbt af­te­kent
Kunjunktiv:
ik te­ken af
du te­kenst af
he/se/dat te­ken af
wi te­ken af
ji te­ken af
se te­ken af
Imperativ:
te­ken af!
te­kent af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + teken
Identische Wöör ››› Afteken ❔︎