Utspraak op Platt: /vɛdɐkɔːm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: wed·der·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
wed­der­ka­men
PPP:
wed­der­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam wedder
du kumm­st wedder
he/se/dat kumm­t wedder
wi kaamt wedder
ji kaamt wedder
se kaamt wedder
Vergangen Tiet:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Perfekt:
ik bün wed­der­ka­men
du büst wed­der­ka­men
he/se/dat is wed­der­ka­men
wi sünd wed­der­ka­men
ji sünd wed­der­ka­men
se sünd wed­der­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Imperativ:
kaam wedder!
kaamt wedder!
Infinitiv:
wed­der­ka­men
PPP:
wed­der­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm wedder
du kumm­st wedder
he/se/dat kumm­t wedder
wi kaamt wedder
ji kaamt wedder
se kaamt wedder
Vergangen Tiet:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Perfekt:
ik bün wed­der­ka­men
du büst wed­der­ka­men
he/se/dat is wed­der­ka­men
wi sünd wed­der­ka­men
ji sünd wed­der­ka­men
se sünd wed­der­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Imperativ:
kumm wedder!
kaamt wedder!
Infinitiv:
wed­der­ka­men
PPP:
wed­der­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam wedder
du kümm­st wedder
he/se/dat kümm­t wedder
wi kaamt wedder
ji kaamt wedder
se kaamt wedder
Vergangen Tiet:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Perfekt:
ik bün wed­der­ka­men
du büst wed­der­ka­men
he/se/dat is wed­der­ka­men
wi sünd wed­der­ka­men
ji sünd wed­der­ka­men
se sünd wed­der­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem wedder
du keemst wedder
he/se/dat keem wedder
wi ke­men wedder
ji ke­men wedder
se ke­men wedder
Imperativ:
kaam wedder!
kaamt wedder!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: wedder + kamen