Werkwoordvormen:
infinitief:
afbruken
voltooid deelwoord:
afbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk af
du bruukst af
he/se/dat bruukt af
wi bruukt af
ji bruukt af
se bruukt af
verleden:
ik bruuk af
du bruukst af
he/se/dat bruuk af
wi bruken af
ji bruken af
se bruken af
voltooid:
ik bün afbruukt
du büst afbruukt
he/se/dat is afbruukt
wi sünd afbruukt
ji sünd afbruukt
se sünd afbruukt
conjunctief:
ik bruuk af
du bruukst af
he/se/dat bruuk af
wi bruken af
ji bruken af
se bruken af
imperatief:
bruuk af!
bruukt af!
infinitief:
afbruken
voltooid deelwoord:
afbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk af
du brookst af
he/se/dat brookt af
wi bruukt af
ji bruukt af
se bruukt af
verleden:
ik bruuk af
du bruukst af
he/se/dat bruuk af
wi bruken af
ji bruken af
se bruken af
voltooid:
ik bün afbruukt
du büst afbruukt
he/se/dat is afbruukt
wi sünd afbruukt
ji sünd afbruukt
se sünd afbruukt
conjunctief:
ik bruuk af
du bruukst af
he/se/dat bruuk af
wi bruken af
ji bruken af
se bruken af
imperatief:
bruuk af!
bruukt af!