Nederlands:
Engels:
Duits:
Werkwoordvormen:
infinitief:
storkeln
voltooid deelwoord:
storkelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik storkel
du storkelst
he/se/dat storkelt
wi storkelt
ji storkelt
se storkelt
verleden:
ik storkel
du storkelst
he/se/dat storkel
wi storkeln
ji storkeln
se storkeln
voltooid:
ik bün storkelt
du büst storkelt
he/se/dat is storkelt
wi sünd storkelt
ji sünd storkelt
se sünd storkelt
conjunctief:
ik storkel
du storkelst
he/se/dat storkel
wi storkeln
ji storkeln
se storkeln
imperatief:
storkel!
storkelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: Stork