Uitspraak in het Plat: /ɔpfaŋn̩/
werkwoord
Afbreking: op·fan·gen
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Ik heff den Ball opfungen.

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­fan­gen
voltooid deelwoord:
op­fun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fan­g op
du fan­gst op
he/se/dat fan­gt op
wi fan­gt op
ji fan­gt op
se fan­gt op
verleden:
ik fün­g op
du fün­gst op
he/se/dat fün­g op
wi fün­gen op
ji fün­gen op
se fün­gen op
voltooid:
ik heff op­fun­gen
du hest op­fun­gen
he/se/dat hett op­fun­gen
wi hebbt op­fun­gen
ji hebbt op­fun­gen
se hebbt op­fun­gen
conjunctief:
ik fün­g op
du fün­gst op
he/se/dat fün­g op
wi fün­gen op
ji fün­gen op
se fün­gen op
imperatief:
fan­g op!
fan­gt op!
infinitief:
op­fan­gen
voltooid deelwoord:
op­fan­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fan­g op
du fan­gst op
he/se/dat fan­gt op
wi fan­gt op
ji fan­gt op
se fan­gt op
verleden:
ik fun­g op
du fun­gst op
he/se/dat fun­g op
wi fun­gen op
ji fun­gen op
se fun­gen op
voltooid:
ik heff op­fan­gen
du hest op­fan­gen
he/se/dat hett op­fan­gen
wi hebbt op­fan­gen
ji hebbt op­fan­gen
se hebbt op­fan­gen
conjunctief:
ik fun­g op
du fun­gst op
he/se/dat fun­g op
wi fun­gen op
ji fun­gen op
se fun­gen op
imperatief:
fan­g op!
fan­gt op!
infinitief:
op­fan­gen
voltooid deelwoord:
op­fan­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fan­g op
du fan­gst op
he/se/dat fan­gt op
wi fan­gt op
ji fan­gt op
se fan­gt op
verleden:
ik fün­g op
du fün­gst op
he/se/dat fün­g op
wi fün­gen op
ji fün­gen op
se fün­gen op
voltooid:
ik heff op­fan­gen
du hest op­fan­gen
he/se/dat hett op­fan­gen
wi hebbt op­fan­gen
ji hebbt op­fan­gen
se hebbt op­fan­gen
conjunctief:
ik fün­g op
du fün­gst op
he/se/dat fün­g op
wi fün­gen op
ji fün­gen op
se fün­gen op
imperatief:
fan­g op!
fan­gt op!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: op + fangen