werkwoord
Afbreking: kan·ten
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
kan­ten
voltooid deelwoord:
kant
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kant
ji kant
se kant
verleden:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kan­ten
ji kan­ten
se kan­ten
voltooid:
ik heff kant
du hest kant
he/se/dat hett kant
wi hebbt kant
ji hebbt kant
se hebbt kant
conjunctief:
ik kant
du kantst
he/se/dat kant
wi kan­ten
ji kan­ten
se kan­ten
imperatief:
kant!
kant!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Kant